Σε Περιμένω παντού

                             Κι αν αρθεί κάποτε ἡ στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,

μι χάσεις το θάρρος σου.
Ἡ πιο μεγάλη αρετή τοu ανθρώπου, είναι να χει καρδιά.
Μα ἡ πιο μεγάλη ακόμα, είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του.

Την αγάπη μας άγριο, θα τη διαβάζουν τα παιδιά στα σχολικά βιβλία, πλάι στα ονόματα τον άστρων κα τα καθήκοντα τον συντρόφων.
Αν Μονό χάριζαν όλη την αιωνιότητα χωράς σένα,
θα προτίμησα μι μικρή στιγμή πλάι σου.

Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερή κα μεγάλα,
σ δύο νύχτες ρωτά, μις στον εμφύλιο πόλεμο.

Ἄ! ναι, ξέχασα να σο π, πας τα στάχυα είναι χρυσή κι απέραντα, γιότ σ αγαπώ.

Κλώσε το σπίτι. Δώσε σ μι γειτόνισσα το κλείδα κα προχώρα. Κει Πο ο φαμίλιες μοιράζονται να ψωμά στα οκτώ, κει Πο κατρακυλάει ὁ μεγάλος ήσκιος τον ντουφεκισμένων. Σ᾿ ποιο μέρος τις γης, σ ποια Ήρα, 
κει Πο πολύμηνε κα πεθαίνουν ο άνθρωποι γι να καινούργιο κόσμο... κει θα σ περιμένω, αγάπη μου!